Θα γίνουν οι νόμοι φούμαρα;

Δεν ξέρουμε πόσο αληθή είναι τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ), η οποία, κατά δήλωσή της, εκπροσωπεί 121.000 επιχειρήσεις και 400.000 εργαζομένους. Τα Greek Statistics στον δημόσιο διάλογο ωχριούν μπροστά σ’ αυτά που στέλναμε στην Eurostat. Αλλά αν εργάζονται 521.000 άτομα στην εστίαση και στα συναφή επαγγέλματα, μάλλον αποδεικνύεται ο θρύλος που λέει ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα δημοσίων υπαλλήλων στους οποίους πουλούν υπηρεσίες όλοι οι υπόλοιποι.

Ναι, σύμφωνοι! Υπάρχουν και οι τουρίστες, τους οποίους τα «εστιατορικά και συναφή επαγγέλματα» υπηρετούν. Αλλά η επανάσταση με τα τασάκια δημιουργεί ένα ζήτημα. Οι περισσότεροι ξένοι όχι μόνο δεν καπνίζουν, αλλά έχουν συνηθίσει από τις χώρες προέλευσής τους να διασκεδάζουν σε περιβάλλον χωρίς καπνό. Aρα η επανάσταση των εστιατόρων και συναφών επαγγελματιών τους εγχώριους θεριακλήδες θέλει να εξυπηρετήσει, εις βάρος της μεγαλύτερης εξαγωγικής μας βιομηχανίας, που είναι ο τουρισμός. Οπότε μάλλον πρέπει να διαφοροποιήσουμε τη διαφημιστική στρατηγική του ΕΟΤ. «Ζήσε την αλήθεια σου στην Ελλάδα»: υψηλές τιμές, μαγαζιά ντουμάνι και σ’ όποιον αρέσει. Εμείς για τρία χρόνια έχουμε τα 110 δισ. του Mνημονίου και θα τα κουτσοβολέψουμε. Μετά θα αρχίσουμε να γκρινιάζουμε γιατί οι τουρίστες προτιμούν την Τουρκία, όπου, εκτός από φθηνές τιμές, το μέτρο της απαγόρευσης καπνίσματος σε κλειστούς χώρους πέτυχε απόλυτα.

Το τελευταίο στάδιο αυτής της διαδικασίας θα είναι μια ανακοίνωση των «εστιατόρων και συναφών» που θα γκρινιάζει γιατί το κράτος δεν έχει φτιάξει στρατηγική ανάπτυξης στον τουρισμό. Α! Kαι να μην ξεχάσουμε: η τελευταία παράγραφος της ανακοίνωσης θα αναφέρει περίπου ως εξής: «Η πολιτεία (δηλαδή, εμείς οι φορολογούμενοι) οφείλει να σταθεί αρωγός στον χειμαζόμενο κλάδο εντάσσοντάς τον στο ΕΣΠΑ ή με απευθείας επιδοτήσεις για τη στήριξη της απασχόλησης των 400.000 εργαζομένων και 121.000 μικροεπαγγελματιών».

Το άλλο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι η διαταξική αλληλεγγύη απέναντι στους νόμους ή για τα λεφτά του κράτους. Για την ανεργία καίγεται το ΕΒΕΑ και προτείνει να ρίξει το κράτος λεφτά (που δεν έχει) στην αγορά. Tους 90.000 εργαζομένους σκέφτονται οι έμποροι και εισαγωγείς αυτοκινήτων και προτείνουν να διευρύνουμε ακόμη περισσότερο το τεράστιο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών με μέτρα επιδότησης της αγοράς (όπως π. χ. απόσυρση) και τους 400.000 εργαζομένους προτάσσουν οι «εστιάτορες και συναφείς» και προτείνουν να καπνίζουν όλοι, θέλουν δεν θέλουν. Αφού, λοιπόν, υπάρχει διάχυτη τόση αγάπη για τους εργαζομένους και τόσος φόβος για την ανεργία, γιατί δεν υιοθετούμε άπαντες την πρόταση του κ. Τσίπρα να προσληφθούν όλοι οι άνεργοι στο Δημόσιο και να τελειώσουν τα προβλήματά μας;

Ο υπουργός Yγείας κ. Ανδρέας Λοβέρδος είπε ότι υπάρχει πρόβλημα με μια κοινωνία που δεν θέλει να εφαρμόσει ένα νόμο. Αληθές είναι, αλλά σάμπως υπάρχει κανείς που θα ήθελε να εφαρμοστεί το ασφαλιστικό; Oλοι σύνταξη στα 18 θα θέλαμε. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι η κοινωνία, είναι οι δήμαρχοι που ασπάζονται την άποψη «κανένας θεσμός, μόνο η ψήφος». Αυτοί πρέπει πρωτίστως να τιμωρηθούν. Εκλογικά…

Καθημερινή, 20-10-10

Tου Πασχου Μανδραβελη