Πόσο επικίνδυνο είναι το κάπνισμα
Γράφει ο Παθολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αναστάσιος Σπαντιδέας
"Δεν υπάρχει σήμερα κανένα άτομα που να μην γνωρίζει ότι το κάπνισμα είναι επικίνδυνο. Ακόμη και οι πιο φανατικοί καπνιστές δέχονται ότι το κάπνισμα «τους κάνει κακό» αλλά μία
παράξενη δύναμη τους καθιστά ανίκανους να αντιδράσουν σε αυτό τον κίνδυνο και να αποτάξουν αυτό το κακό.
Πόσο επικίνδυνο όμως είναι το κάπνισμα; Για να αντιληφθεί κανείς τον κίνδυνο θα πρέπει να γνωρίζει ότι το κάπνισμα σήμερα σκοτώνει 100.000 άτομα το χρόνο γεγονός που σημαίνει ότι ο 1 στους 4 καπνιστές θα πεθάνει από το κάπνισμα. Πιο απλά ακόμα σημαίνει ότι: 247 άτομα πεθαίνουν κάθε μέρα 11 άτομα πεθαίνουν κάθε ώρα 1 άτομο πεθαίνει κάθε πέντε λεπτά.
Άραγε έχεις υπολογίσει εσύ φίλε καπνιστή σε ποια κατηγορία ανήκεις; στα 3 από τα 4 άτομα που Δε θα πεθάνουν από το κάπνισμα ή στο 1 που σίγουρα θα πεθάνει από το κάπνισμα. Και πάλι θα πρέπει να τονίσουμε ότι μπορεί οι 3 στους 4 καπνιστές να μην πεθαίνουν από το κάπνισμα αλλά αυτό Δε σημαίνει ότι δεν προσβάλλονται από παθήσεις οι οποίες μπορεί να μην είναι θανατηφόρες όμως σίγουρα είναι βασανιστικές αφού προκαλούν σημαντική αναπηρία.
Αν πάλι σαν καπνιστής ανήκεις στην μοιραία κατηγόρια του 1 από τους 4 που θα πεθάνουν από το κάπνισμα αναλογίσου πόσο τυχερός στάθηκες μέχρι σήμερα που ζεις αφού κάθε πέντε λεπτά πεθαίνει και ένας καπνιστής. Τα προηγούμενα 5 λεπτά δεν ήταν η σειρά σου όμως στα επόμενα 5 λεπτά, την επόμενη ώρα, την επόμενη μέρα θα είσαι το ίδιο τυχερός; Μακάρι.
Αν οι παραπάνω αριθμοί Δε σε έπεισαν μάθε ακόμα ότι: αν σήμερα 1000 νεαρά στην ηλικία άτομα αρχίσουν να καπνίζουν 20 τσιγάρα ημερησίως τότε τα άτομα αυτά θα πεθάνουν πριν έρθει η ώρα τους.
1 λόγω εγκληματικής ενέργειας
6 λόγω τροχαίου ατυχήματος
250 λόγω καπνίσματος
Βλέπει λοιπόν κανείς ότι η πιθανότητα να πεθάνει κανείς από το κάπνισμα είναι 40 φορές μεγαλύτερα από το να σκοτωθεί σε ένα τροχαίο ατύχημα. Για αυτό και το επιχείρημα που επικαλούνται πολλοί από τους καπνιστές για να μην κόψουν το κάπνισμα «Δε βαριέσαι αδελφέ ποιος ξέρει αύριο αν δεν με πατήσει κανένα αυτοκίνητο» δεν έχει καμία λογική υποστήριξη αφού οι πιθανότητες για ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα είναι σημαντικά μικρότερες από τις πιθανότητες που έχει ένα άτομο να πεθάνει από κάπνισμα.
Και ηθελημένα οι καπνιστές επικαλούνται σαν επιχείρημα το τροχαίο ατύχημα και όχι το εγκεφαλικό ή το καρδιακό επεισόδιο διότι όλοι λίγο πολύ γνωρίζουν ότι αυτά σχετίζονται με το κάπνισμα.
Θα πρέπει επίσης να είναι γνωστό ότι το κάπνισμα προκαλεί 4 φορές περισσότερους πρώιμους θανάτους από ότι προκαλούν όλες μαζί οι παρακάτω καταστάσεις οι ποίες σημειωτέων μπορούν και αυτές να προληφθούν.
Τροχαία ατυχήματα
Κατάχρηση αλκοολούχων ποτών
Τοξικομανία
Αυτοκτονίες
Όταν λέμε πρώιμους θανάτους εννοούμε τους θανάτους που έρχονται σε μικρότερη ηλικία από αυτή που λογικά το άτομο θα έπρεπε να πεθάνει. Τα πόσα χρόνια ένας καπνιστής χάνει από τη ζωή του είναι υπολογισμένο και εξαρτάται από τον αριθμό των τσιγάρων που καπνίζει.
Ο ισχυρισμός των καπνιστών «Δε βαριέσαι ας ζήσω και ένα χρόνο λιγότερο καπνίζοντας» απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Υπολογίζεται ότι ένας καπνιστής χάνει περίπου 10-15 χρόνια από τη ζωή του. Εκτός όμως από τα χρόνια που χάνονται θα πρέπει κανείς να υπολογίσει και τα χρόνια που υποφέρει ο καπνιστής από τις αρρώστιες που προκαλεί το κάπνισμα.
Έτσι αν υποθέσουμε ότι ένα άτομο επρόκειτο να ζήσει 70 χρόνια χωρίς να καπνίζει τώρα καπνίζοντας πρόκειται να ζήσει 5 χρόνια. Σημειωτέον ότι από τα 50 ή 45 του χρόνια ο καπνιστής θα αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα τα οποία θα υποβαθμίζουν προοδευτικά την ποιότητα της ζωής καθιστώντας την στο τέλος ανυπόφορη.
Αν ρωτήσετε ένα άτομο με αναπνευστική ανεπάρκεια και συχνές κρίσεις δύσπνοιας μία κατάσταση που στην συντριπτική της πλειοψηφία οφείλεται στο κάπνισμα, πόσο ευχαριστημένο είναι από τη ζωή του θα σας απαντήσεις ότι προτιμάει «χίλιες φορές να πεθάνει παρά να ζει τη μαρτυρική αυτή ζωή».
Το ίδιο θα απαντήσει και ένας καπνιστής με στεφανιαία ανεπάρκεια και συχνές κρίσεις στηθάγχης. Ένα σφαλερό επιχείρημα που επικαλούνται αρκετοί καπνιστές για να μην κόψουν το τσιγάρο είναι και το ότι ο παππούς τους ή ο τάδε γνωστός τους έφθασε 100 χρονών καπνίζοντας.
Η επιστράτευση αυτού του ακραίου επιχειρήματος δεν αποσκοπεί πουθενά αλλού παρά μόνο στο να απαλύνει τις ενοχές που αισθάνεται ο καπνιστής μέσα στην αδυναμία του να αποτάξει το τσιγάρο, αφού σίγουρα γνωρίζει πολλαπλάσια άτομα στο περιβάλλον του που επλήγησαν από θανατηφόρες ή μη παθήσεις που σχετίζονταν με το τσιγάρο.
Κανείς δεν αρνείται το γεγονός ότι και ένας καπνιστής μπορεί να φθάσει σε βαθιά γηρατειά έστω και ασθμαίνοντας. Αλλά πόστες είναι οι πιθανότητες και πόσα είναι τα περιστατικά αυτά. Το να επικαλείσαι μία εξαίρεση ενός κανόνα για να προσπαθήσεις να εντάξεις και εσύ τον εαυτό σου σε αυτή είναι το λιγότερο άρνηση της πραγματικότητας και της λογικής.
Είναι σαν να ταυτίζουμε τις πιθανότητες που έχει να σκοτωθεί ένα άτομα που πέφτει από τον 20ο όροφο μιας πολυκατοικίας με αυτές που έχει ένα άτομο που πέφτει από γλίστρημα στο δρόμο.
Και πράγματι το ανωτέρω παράδειγμα εκφράζει ανάγλυφα τις πιθανότητες που έχει ένας καπνιστής (πτώση από τον 20ο όροφο) να πάθει κάποιο θανατηφόρο νόσημα σε σύγκριση με έναν μη καπνιστή (πτώση από γλίστρημα στο ίσιωμα). Το ότι επέζησε και κάποιο άτομο που έπεσε από τον 20ο ή 30ο όροφο μίας πολυκατοικίας αποτελεί πράγματι είδηση λόγω της σπανιότητας της, που της αξίζει να της αφιερωθεί μία στήλη κάποιας εφημερίδας ή μία αναφορά στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης. Αλλά πόσο συχνά όμως τέτοια περιστατικά συναντώνται στα φύλα των εφημερίδων ή στα δελτία των ειδήσεων της τηλεόρασης.
Άλλοι πάλι επικαλούνται το γεγονός ότι «τα πάντα γύρω μας είναι μολυσμένα, ο αέρας που αναπνέουμε, τα τρόφιμα που τρώμε, το νερό που πίνουμε, το τσιγάρο μας μάρανε». Και όμως έστω και όλες οι τοξικές επιδράσεις του περιβάλλοντος αν αθροιστούν δεν φθάνουν για να ισοφαρίσουν την τοξική δράση του τσιγάρου. Αυτό είναι αποδεδειγμένο και πέραν πάσης αμφισβήτησης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι άπειρα τα επιχειρήματα που μπορεί να επικαλεσθεί ένας καπνιστής είτε να δικαιολογήσει στον εαυτό του την ολέθρια συνήθειά του και να απαλύνει κατά κάποιο τρόπο τις ενοχές του είτε για να αντικρούσει τις συμβουλές και τις παροτρύνσεις των πιο αγαπητών προσώπων της οικογένειάς του που ικετευτικά του ζητούν να σταματήσει το κάπνισμα με μόνη ελπίδα να τον έχουν μερικά χρόνια πιο πολλά κοντά τους
Μπορεί να επηρεαστεί και το δέρμα;
Η συσσώρευση βλέννας και οι αναπνευστικές λοιμώξεις δεν είναι τα μόνα προβλήματα που έχουν άμεση σχέση με το κάπνισμα. Μελέτες έχουν δείξει ότι το κάπνισμα συνδέεται με τη συχνότερη δημιουργία κατακλίσεων, καθώς επίσης ότι επιβραδύνει την επούλωση των κατακλίσεων και των πλαστικών εγχειρήσεων που μερικές φορές γίνονται για τη θεραπεία των κατακλίσεων.
Συγκεκριμένα, μια μελέτη σε 38 καπνιστές με κάκωση νωτιαίου μυελού βρέθηκε ότι και είχαν εκτεταμένες και συχνότερες κατακλίσεις και η επούλωση ήταν πιο αργή απ' ότι στους μη καπνιστές. Έχοντας ήδη αποκλείσει άλλους παράγοντες που ενδεχομένως έχουν άμεση σχέση στη δημιουργία προβλημάτων του δέρματος -όπως ο διαβήτης, ο τύπος του μαξιλαριού για την προστασία από τις κατακλίσεις, η σοβαρότητα της παράλυσης, η σπαστικότητα, το σωματικό βάρος και η διαθεσιμότητα βοήθειας για την φροντίδα του δέρματος- τα αποτελέσματα ήταν ότι το κάπνισμα συνεισφέρει στην ανάπτυξη κατακλίσεων περισσότερο από ότι οι προαναφερθέντες παράγοντες. Γιατί; Συνεχίστε να διαβάζετε...
Η φτωχή κυκλοφορία του αίματος μπορεί να οδηγήσει σε κατακλίσεις...
Το υγιές δέρμα εξαρτάται από την καλή κυκλοφορία ενός πολύ καλά οξυγονωμένου αίματος που μεταφέρει τα θρεπτικά συστατικά στο δέρμα και απομακρύνει τα άχρηστα από αυτό. Το κάπνισμα γενικά και ιδιαίτερα η νικοτίνη, προκαλεί μείωση της κυκλοφορίας του αίματος στα άκρα. Επιπρόσθετα, το κάπνισμα παράγει μονοξείδιο του άνθρακα, που μειώνει την ποσότητα οξυγόνου από όλη την κυκλοφορία. Με άλλα λόγια, το κάπνισμα όχι μόνο μειώνει σημαντικά την κυκλοφορία του αίματος στο δέρμα, αλλά το αίμα που τελικά κατορθώνει να φτάσει στους ιστούς περιέχει πολύ λιγότερο οξυγόνο από αυτό που θα είχε σε κανονικές συνθήκες. Μια μείωση των θρεπτικών συστατικών και του οξυγόνου στο αίμα και μια περιορισμένη ικανότητα απομάκρυνσης των άχρηστων συστατικών από αυτό, ενισχύουν τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία κατακλίσεων. Στην πραγματικότητα αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν δεν ανασηκώνεστε από το κάθισμα, όταν χρησιμοποιείτε κακής ποιότητας μαξιλάρι για την προστασία από τις κατακλίσεις ή όταν φοράτε παπούτσια που είναι πολύ στενά.
...και επιβράδυνση της επούλωσης...
Όταν αναπτυχθεί μια κατάκλιση, τότε επιβραδύνεται η κυκλοφορία του αίματος -το οποίο αίμα έχει λιγότερο οξυγόνο- γι' αυτό και επιβραδύνεται η θεραπεία των κατακλίσεων. Γεγονός είναι ότι αυτή η μείωση του οξυγόνου στο αίμα είναι η μεγαλύτερη απειλή για την επούλωση των τραυμάτων (ή κατακλίσεων). Ο συσχετισμός μεταξύ καπνίσματος και περιορισμένης ικανότητας επούλωσης έχει παρατηρηθεί από πολλούς χειρουργούς και πολλές ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει τον μεγάλο κίνδυνο της νέκρωσης των ιστών ή την νέκρωση των ιστών του δέρματος που δημιουργείται μετά από μια πλαστική χειρουργική επέμβαση και οφείλεται στο κάπνισμα. Φαίνεται ότι το κάπνισμα όχι μόνο σας βοηθάει να αποκτήσετε κατακλίσεις, αλλά μοιάζει να σας βοηθάει να τις διατηρείτε !!!
Οι αλλαγές που συμβαίνουν στην επιφάνεια του δέρματος με την πάροδο της ηλικίας
Ο κίνδυνος δημιουργίας κατακλίσεων επιτείνεται τόσο από την αύξηση της ηλικίας, όσο και από τα χρόνια που ένας άνθρωπος ζει κάτω από συνθήκες αναπηρίας. Το δέρμα γίνεται πιο λεπτό, λιγότερο ελαστικό και πολύ ευαίσθητο με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες δημιουργίας κατακλίσεων, κυρίως στις μεταφορές. Η ανθεκτικότητα του δέρματος μειώνεται τις ώρες που βρίσκεστε στο κάθισμα, αλλά και στο κρεβάτι. Καθώς η κυκλοφορία είναι κακή και το σώμα γηράσκει, το δέρμα είναι λιγότερο ικανό να αποβάλλει τα άχρηστα συστατικά. Αυτοί παράγοντες έχουν σαν αποτέλεσμα να γίνεται περισσότερο ευαίσθητο το δέρμα στις λοιμώξεις και η επούλωση να γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς. Το κάπνισμα όπως ακριβώς δημιουργεί επιπλοκές στο αναπνευστικό σύστημα, έτσι αυξάνει και την αναλογία να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα στο δέρμα. "
