Αγαπητέ Σπύρο,
Καλώς σας βρήκα εδώ στο φόρουμ και σε ευχαριστώ και εγώ με την σειρά μου για την πρωτοβουλία σου αυτή. Περιγράφεις την πραγματικότητα τόσο γλαφυρά αλλά και τόσο μελανά – ακριβώς όπως είναι!
Έζησα και εργάστηκα στο εξωτερικό για πολλά χρόνια, κυρίως στην Αγγλία, αλλά αυτό που βιώνω εδώ είναι μη συγκρίσημο! Στην Αγγλία πριν την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους δεν μπορούσες να σταθείς από τον καπνό του τσιγάρου, κυρίως σε χώρους διασκέδασης και εστίασης, οι pubs ήταν απαγορευμένοι χώροι για εμάς…. Αλλά όπως όλοι οι μή καπνιστές έτσι και εμείς κάναμε υπομονή γιατί η άλλη λύση που είχαμε και επιλέγαμε αρκετά συχνά, ήταν να μην πηγαίνουμε σε τέτοιους χώρους….
Όταν απαγορεύτηκε λοιπόν το κάπνισμά υπήρξε εντονότατη αντίδραση όχι μόνο από τους ιδιοκτήτες των pubs αλλά και από τις εταιρίες ζυθοποιίας – πώλησης μπύρας, lager όπως την λένε, με το επιχείρημα ότι θα μειωθεί το κέρδος τους γιατί οι πελάτες τους δεν θα πηγαίνουν πια στις pubs καθώς ο Άγγλος έχει συνδέσει την lager του με την απόλαυση του τσιγάρου ή πούρου του! Αδιανόητο να μην μπορείς να καπνίζεις στην τοπική σου pub! Η κυβέρνηση/κράτος όμως δεν έκανε πίσω αντιθέτως εφάρμοσε τον νόμο σε όλην την επικράτια με συνεχείς ελέγχους και τσουχτερά πρόστιμα. Να σημειώσω εδώ ότι η απαγόρευση του καπνίσματος νομοθετήθηκε μετά την προσπάθεια που έκαναν με νόμο που όριζε να περιοριστεί το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους οριοθετώντας τμήματα καπνιστών και μή σε αυτούς τους χώρους – και εφόσον διαπίστωσαν μέσα από έρευνες, στατιστικές μελέτες και κοινωνική διαβούλευση, ότι αυτό ο νόμος δεν έλυσε το πρόβλημα.
Το αποτέλεσμα της εφαρμογής του του νέου νόμου προέκυψε και πάλι μέσα από μελέτες και στατιστικά στοιχεία από τον πρώτο κιόλας χρόνο. Όχι μόνο δεν έκλεισαν οι pubs από την μείωση των εσόδων τους, όχι μόνο δεν μειώθηκε η πώληση της lager αλλά αντιθέτως οι αιτήσεις για άδειες λειτουργείας pubs αυξήθηκαν όπως επίσης αυξήθηκαν τα κέρδη των εταιριών πώλησης μπύρας. Ο λόγος; Είναι απλός. Από την στιγμή που απαγορεύτηκε το κάπνισμα, άρχισαν να προσέρχονται στις pubs και οι μη καπνιστές και να καταναλώνουν περισσότερα ποτά μιας και παραμένουν στον χώρο πολύ περισσότερη ώρα, άρχισαν να προσέρχονται οικογένειες που όχι μόνο πίνουν αλλά και τρώγουν. Όμως και καπνιστές ωφελήθηκαν από αυτό το μέτρο γιατί με το να βγαίνουν έξω κάθε φορά που θέλουν να καπνίσουν έχουν μειώσει το κάπνισμα (από το να είναι ώρες συνεχώς με ένα τσιγάρο στο χέρι). Μεγάλη επίσης ωφέλεια οικονομική διαπιστώθηκε στο NHS (National Health System) το αντίστοιχο δικό μας ΕΣΥ (Εθνικό Σύστημα Υγείας) για όλους τους ευνόητους λόγους….Οι μόνοι που δεν ωφελήθηκαν είναι οι καπνοβιομηχανίες που είδαν τα κέρδη τους να μειώνονται.
Αγαπητέ Σπύρο, δεν ανήκω σε κάποια από τις επαγγελματικές κατηγορίες που αναφέρεις στο μήνυμά σου των οποίων η βοήθεια όντως είναι πολύτιμη. Είμαι απλά πολίτης αυτής της χώρας που έχω περιορίσει σημαντικά την κοινωνική μου ζωή λόγω του καπνίσματος και που τα τελευταία χρόνια, στις τόσες δικαιολογίες και διάφορα άλλα που ακούει και ανέχεται, έχει προστεθεί το “… άσε μας κοπέλα μου, εδώ έχουμε κρίση και εσένα σε πειράζει το τσιγάρο, άμα σ’ αρέσει, αν δε σ΄αρέσει πήγαινε αλλού….”
Θέλω λοιπόν να βοηθήσω τον σκοπό σου και να συνδράμω προς αυτόν για να ” δημιουργήσουμε μαζί εναλλακτικές λύσεις ζωής, γνωριμίας και διασκέδασης σε χώρους χωρίς καπνό”, όπως γράφεις.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Χρύσα Μπότου
