Τελικά διαπιστώνω με λύπη ότι άτομα των άκρων υπάρχουν και στις δύο "παρατάξεις" και η έλλειψη ευφυίας τους χαρακτηρίζει αμφότερους.
Έλλειψη
ευφυΐας θα έλεγα χαρακτηρίζει τους προγραμματιζόμενους (όσους παίρνουν αποφάσεις ένεκα έξωθεν προγραμματισμού). Βέβαια δεν τελειώνει εκεί, διότι απαιτείται έλλειψη
αυτοσεβασμού για να κάνεις κάτι το οποίο γνωρίζεις ότι σε βλάπτει σε μείζονα βαθμό, και, φυσικά,
έλλειψη σεβασμού προς τους άλλους, για να το κάνεις με τρόπο ο οποίος έχει ως αποτέλεσμα να βλάπτονται και οι άλλοι, άνθρωποι, οι οποίοι μπορεί να διατείνεται κανείς ότι «αγαπάει» (βλέπε
εγκυμονούσες που καπνίζουν ή γονείς που καπνίζουν στο σπίτι δίπλα από
μικρά παιδιά).
Βλέπε επίσης λεπτό
10 και μετά
αυτού του ντοκιμαντέρ, σχετικά με την
άρση του ταμπού για το κάπνισμα των γυναικών και στο
ντοκιμαντέρ εδώ τη δήλωση του
Edward Bernays (ανηψιού του
Freud και στρατευμένου ψυχαναλυτή των ΗΠΑ για την
πλύση εγκεφάλου των Αμερικανών, ο οποίος ανέπτυξε την περίφημη «
μηχανική συναίνεσης» [engineering of consent]) στο
39.47 σχετικά με την
ευφυΐα των μαζών οι οποίες δέχονται τον προγραμματισμό. Ίσως αν το υλικό είναι ενδιαφέρον μπορεί να ρίξει κανείς και μια ματιά στο λεπτό
24.40 αυτού του βίντεο σε κάτι που αναφέρει ο
Τσόμσκι.
Όσον αφορά στην ευφυΐα των «παρατάξεων» μάλλον είναι πολύ αστείο, διότι η πρώτη «παράταξη» είναι
θύματα και
θύτες (συνήθως απαρνούμενοι αμφότερα), ενώ η δεύτερη είναι μόνο
θύματα. Η πρώτη «παράταξη», στην Ελλάδα τουλάχιστον, επέβαλε και επιβάλλει με το έτσι θέλω το κάπνισμα σε όλους τους χώρους, και η δεύτερη, έπρεπε πάντα να το υπομένει στωικά (είναι αυτό που λέμε «ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα»). Το να είσαι
θύμα και
θύτης και
αγενής με τις επιβλαβείς σου προς τους άλλους συνήθειες (δηλαδή να τους
επιβάλλεις παθητικό κάπνισμα), μάλλον ξεπερνάει κάθε όριο ευφυΐας —
και όχι μόνο.
Είναι πάντως ιδιαίτερα ενδιαφέρον από ψυχολογική άποψη να βλέπει κανείς πώς, ακόμη και άτομα που έχουν ξεφύγει από τη μέγγενη του εθισμού, ταυτίζονται τόσο πολύ με τις πρώην εθιστικές τους συνήθειες, νιώθωντας την ανάγκη να υπερασπιστούν την «ευφυΐα» τους όταν κανείς μιλά απλά για την ευφυΐα των μαζών.
Πάντως, για να είμαι ειλικρινής, ο δικός μου αφορισμός ήταν γενικός και αόριστος (κάτι σαν αγανάκτηση με τις συνθήκες που έχουν οδηγήσει την ανθρωπότητα σε αυτό το επίπεδο) και δεν στόχευε σε κανένα απολύτως συγκεκριμένο άτομο, και ως εκ τούτου, θεωρώ εντελώς άστοχο να το βλέπει κανείς προσωπικά. Και, φυσικά, η αναφορά στις μάζες ήταν «στις μάζες εν γένει»
πριν κάποιος από τη μάζα προβεί σε κάποια ενέργεια σχετική με το κάπνισμα ή οτιδήποτε. Θεωρώ τις μάζες κατά μείζονα λόγο ελεγχόμενες και αποδίδω σε αυτούς που τις χειρίζονται προς ίδιον όφελος πολλά από τα κακά αυτού του πλανήτη.
