Υπάλληλος ΟΕΕΚ δικαιώνεται για το κάπνισμα στο χώρο εργασίας

Τον δρόμο για τον διαχωρισμό καπνιστών από μη καπνιστές στους χώρους εργασίας ανοίγει απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου της Αθήνας, με την οποία διατάσσεται ο Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ) να εξασφαλίσει σε υπάλληλό της εργασιακό περιβάλλον απαλλαγμένο από τους καπνούς των τσιγάρων.

Ζωή Κούρτη: «Η απόφαση ανοίγει δρόμους για όσους δεν θέλουν εκβιαστικά
να μετατραπούν σε καπνιστές…», σημειώνει η υπάλληλος του ΟΕΕΚ για την
πρώτη δικαστική νίκη της…

Στις ΗΠΑ θα ήταν μια συνηθισμένη και αναμενόμενη απόφαση. Αλλά για τη
χώρα μας αποτελεί μια απόφαση-σταθμό που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα,
καθώς είναι η πρώτη φορά που τα ελληνικά δικαστήρια απλώνουν «δίχτυ
προστασίας» στους μη καπνιστές εργαζομένους, με στόχο την προστασία της
υγείας τους.
Η χθεσινή απόφαση (ασφαλιστικών μέτρων) του Διοικητικού Πρωτοδικείου
ήταν μια πρώτη νίκη στη δικαστική μάχη που έχει ξεκινήσει η 40χρονη
υπάλληλος του ΟΕΕΚ κ. Ζωή Κούρτη για ένα περιβάλλον εργασίας χωρίς
καπνούς. Ύστερα από έναν αγώνα που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, με
έγγραφες αιτήσεις προς την υπηρεσία της και εξώδικα προς το αρμόδιο
υπουργείο Παιδείας, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, η κυρία Κούρτη υπέβαλε τον
περασμένο Οκτώβριο αγωγή κατά του ΟΕΕΚ, ζητώντας αποζημίωση 50 εκατ.
δραχμών από την επιβάρυνση που έχει υποστεί η υγεία της, λόγω του
παθητικού καπνίσματος στη δουλειά της. Παράλληλα, με αίτηση
ασφαλιστικών μέτρων, ζήτησε να απεγκλωβιστεί από το ανθυγιεινό
περιβάλλον, έως ότου κριθεί η κύρια αγωγή της (σ.σ.: εκδικάζεται τον
Ιούνιο του 2002). Και χθες κέρδισε αυτή τη μάχη, καθώς το Διοικητικό
Πρωτοδικείο επιβάλλει ουσιαστικά στον ΟΕΕΚ να δημιουργήσει χώρο για
τους μη καπνιστές υπαλλήλους της.

Ειδικότερα, με την πρωτοποριακή απόφαση (1901/01) το Πρωτοδικείο
υποχρεώνει τον ΟΕΕΚ «να εξασφαλίσει στην αιτούσα χώρο εργασίας με καλό
εξαερισμό και απαλλαγμένο εντελώς από εκπομπές καπνού τσιγάρων, έστω κι
αν αυτές προέρχονται από γειτονικούς χώρους, ώστε να μην υποστεί
περαιτέρω επιδείνωση της υγείας της…».
Η 40χρονη υπάλληλος εργάζεται στο νομικό τμήμα του ΟΕΕΚ από το 1991
και, όπως σημειώνει στην αγωγή της, εξαιτίας του παθητικού καπνίσματος
έχει υποστεί σημαντική βλάβη η υγεία της. Πνευμονοπάθειες, φαρυγγίτιδα,
έντονος βήχας και πονοκέφαλοι, ρινίτιδα και επιδείνωση του άσθματος από
το οποίο πάσχει, έχουν μετατρέψει σε εφιάλτη τις ώρες εργασίας της στον
Οργανισμό. Ζητώντας να αλλάξει αυτή η κατάσταση απέστειλε δύο εξώδικα
ακόμη και στον υπουργό Παιδείας, αλλά χωρίς απάντηση. «Έτσι, η αγωγή
ήταν μονόδρομος…», αναφέρει ο συνήγορός της κ. Ανδρέας Στρουγγάρης,
προσθέτοντας ότι «οι ιατρικές γνωματεύσεις αποδεικνύουν πως η υγεία της
έχει επιβαρυνθεί από το παθητικό κάπνισμα κι αυτό αποδέχθηκε ουσιαστικά
σε αυτή τη φάση και το δικαστήριο».

«Ήταν μια πρώτη δικαίωση και την περίμενα…», επισημαίνει από την
πλευρά της η κυρία Κούρτη, η οποία είναι πτυχιούχος Νομικής. «Η απόφαση
ανοίγει δρόμους για όσους δεν θέλουν εκβιαστικά να μετατραπούν σε
καπνιστές, αλλά περισσότερο με απασχολεί η κατάσταση της υγείας μου…
Οι συνάδελφοί μου με θεωρούν σχεδόν τρελή. Αν δεν υπάρχει σεβασμός στον
ίδιο εργασιακό χώρο, εάν δεν υπάρχει κατανόηση και ανθρωπιά, εγώ τι να
πω;».

Ανεφάρμοστη η απόφαση του ’80

Μια απόφαση του υφυπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων από το 1980 που
απαγορεύει το κάπνισμα σε χώρους δημοσίων υπηρεσιών και στις
περισσότερες περιπτώσεις παραμένει ανεφάρμοστη, και αποφάσεις
εσωτερικού χαρακτήρα (για νοσοκομεία, αεροδρόμια, δημόσια μέσα
μεταφοράς, τράπεζες, κλειστά γυμναστήρια κ.ά.), καθορίζουν το
«αντικαπνιστικό» νομικό πλαίσιο στη χώρα μας.
Γενική ρύθμιση που να επιβάλει τον καθορισμό περιοχών για καπνιστές και
μη καπνιστές σε χώρους με δημόσιο χαρακτήρα (εστιατόρια, μπαρ, εμπορικά
κέντρα κ.ά.) δεν υπάρχει και σε όσους χώρους διασκέδασης κ.λπ. θα
συναντήσει κανείς τέτοιου είδους διαχωρισμό θέσεων αυτό θα οφείλεται
αποκλειστικά σε πρωτοβουλία των ιδιοκτητών τους. Είναι αξιοσημείωτο ότι
στη Βουλή μόλις την περασμένη εβδομάδα αποφασίστηκε η απαγόρευση του
καπνίσματος (με εξαίρεση την καφετέρια και ειδικά σημεία στο
Κοινοβούλιο), ενώ διαχωρισμός σε γραφεία καπνιστών και μη καπνιστών δεν
προβλέπεται σε καμία υπηρεσία του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα.