Η οικονομία της νικοτίνης
Κύριε Αλογοσκούφη και κύριε Αβραμόπουλε. Είμαι ένας από τους 5
εκατομμύρια Ελληνες καπνιστές. Από την προηγούμενη Κυριακή αποπειρώμαι
για μια ακόμη φορά να το κόψω. Αφορμή στάθηκε ένα πρόσφατο ταξίδι μου
στο Λονδίνο.
Δεν ξέρω, κ. υπουργοί, αν έχετε επισκεφθεί προσφάτως τη Μ. Βρετανία, την Ιρλανδία, την Ιταλία και άλλες χώρες όπου ισχύει η καθολική απαγόρευση. Το κάπνισμα δεν επιτρέπεται πουθενά. Ούτε στους δημόσιους χώρους ούτε στα γραφεία ούτε στα εστιατόρια ούτε ακόμη και στα μπαρ, όπου κάποιοι βγαίνουν στο κρύο για να κάνουν μερικές κλεφτές τζούρες.
Σε μια τέτοια στιγμή πήρα ξανά την απόφαση και ενώ ένας συμπαθέστατος Αγγλος (με τον οποίο ξυλιάζαμε παρέα καπνίζοντας) μου έλεγε ότι από την εφαρμογή του μέτρου στη χώρα του, η κατανάλωση καπνού μειώθηκε κατά 30%! Μου εκμυστηρεύθηκε επίσης πως καίτοι καπνιστής, προσαρμόσθηκε γρήγορα στην απαγόρευση, συνειδητοποιώντας ότι σε ένα εστιατόριο ή και σε ένα μπαρ είναι πιο ευχάριστη μια καθαρή ατμόσφαιρα. «Σκέφτομαι να το κόψω, όχι μόνο γιατί είναι πλέον πανάκριβη συνήθεια, αλλά γιατί αισθάνομαι πια ότι βγαίνω έξω για τη δόση μου» μου είπε.
Κύριε Αλογοσκούφη και κύριε Αβραμόπουλε. Θα διερωτάσθε γιατί μοιράζομαι μαζί σας αυτές τις σκέψεις. Διότι, κ. υπουργοί, αν είστε πραγματικά ειλικρινείς, θα παραδεχθείτε ότι όχι μόνον δεν επιθυμείτε να μειωθεί το κάπνισμα στην Ελλάδα, αλλά κατά βάθος προσβλέπετε ακόμη και στην αύξησή του. Πώς αλλιώς θα μπορούσατε να εξηγήσετε ότι στον προϋπολογισμό του 2008 προεξοφλείτε ότι θα εισπράξετε το ιλιγγιώδες ποσό των 2,64 δισ. ευρώ (!), από τη φορολόγηση των τσιγάρων; Σημειωτέον δε ότι το αντίστοιχο εισπραχθέν ποσό το 2007 ήταν 2,53 δισ. ευρώ και το 2006 2,4 δισ. ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι ουδόλως επιθυμείτε κάποιοι εξ ημών -έστω- να το περιορίσουμε.
Σκεφτόμουν, κύριοι υπουργοί, ότι ακόμη και τις αυξήσεις που αποφασίζετε κατά καιρούς στα τσιγάρα, τις προσδιορίζετε τιμαριθμοποιώντας… τον εθισμό των καπνιστών. «Τσιμπάτε» τις τιμές τόσο, ώστε να μην είναι αποτρεπτικές. Εν αντιθέσει με άλλα προϊόντα, ένα πακέτο τσιγάρων που στην Ελλάδα έχει 3 ευρώ, στο Βέλγιο το αγοράζεις με 5 ευρώ, στη Γαλλία με 5,5 και στην Αγγλία με 7,2. Στα τσιγάρα παραδόξως διεκδικούμε πρωτιά φτήνιας! Eίναι τυχαίο λοιπόν που είμαστε πρώτοι θεριακλήδες στην Ε.Ε.; Είναι συμπτωματικό που δεν προωθείται κανένα ουσιαστικό μέτρο πρόληψης;
Να μια πραγματική μεταρρύθμιση! Κύριε Αλογοσκούφη και κύριε Αβραμόπουλε, αν είστε ειλικρινείς με όσα επαγγέλλεσθε κατά του τσιγάρου, διπλασιάστε την τιμή του και απαγορέψτε το στους κλειστούς χώρους! Θα σας βρίσουν πολλοί στην αρχή, αλλά θα σας ευγνωμονούν περισσότεροι αργότερα (πριν από την τετραετία). Και επειδή ενδεχομένως ο γράφων κατηγορηθεί για αιφνίδιο αντικαπνιστικό μένος λόγω συνδρόμου στέρησης, δεσμεύεται ότι θα στηρίξει μια τέτοια πρωτοβουλία, ακόμη κι αν ξανακυλήσει…
Καθημερινή,22-11-07
Του Κωνσταντινου Ζουλα – zoulasΑΤkathimerini.gr
Βέβαια, αν το δούμε από καθαρά οικονομίστικη άποψη, δεν λαμβάνουν υπόψη τους το τεράστιο κόστος στο ΕΣΥ καθώς και τις χαμένες εργατοώρες που ίσως να υπερβαίνει τα έσοδα από τη φορολογία του καπνού.
Γνωρίζουμε ωστόσο και από την Αμερική, ότι η βιομηχανία του καπνού έχει τις οικονομικές δυνατότητες να εξαγοράζει ανθρώπους από όλες τις μορφές εξουσίας…