Ο υπεύθυνος της αντικαπνιστικής εκστρατείας στη χώρα μας είναι βαρύς καπνιστής
Η.Λ.
Σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες και δη τα κράτη-μέλη της ΕΕ πως θα αξιολογούσατε την κατάσταση στη χώρα μας;
Α.Φ.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, όσον αφορά το κάπνισμα θα τη χαρακτήριζα τριτοκοσμική! Γεμάτος ο τόπος γιγαντοαφίσες με διαφημίσεις τσιγάρων, ανεξέλεγκτος ο δειγματισμός – δηλαδή η δωρεάν προσφορά τσιγάρων μέσω promoters σε χώρους που συχνάζει νεολαία, γκρίζα διαφήμιση στην τηλεόραση με σκηνές καπνίσματος σε κάθε ευκαιρία, δάσκαλοι στα σχολεία καπνίζουν και τους βλέπουν τα παιδιά, πολλοί γονείς καπνίζουν μες στα σπίτια τους αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που εκθέτουν τα παιδιά τους, στους χώρους εργασίας οι μη καπνιστές υποφέρουν, στους χώρους ψυχαγωγίας δε μπορείς ν’ αναπνεύσεις… Απίστευτος παραλογισμός και εικόνες παρακμής!
Δε θα είναι όμως πάντα έτσι. Έχει ανακοινωθεί πως από 1η Ιανουαρίου 2010, δηλαδή σε 1½ χρόνο, θα εφαρμοστεί ολική απαγόρευση του καπνίσματος σ’ όλους τους δημόσιους χώρους. Μακάρι να το κάνουν, αν και προβλέπω καθυστερήσεις, παραθυράκια, ελλιπείς ελέγχους, ατιμωρησία… Εύχομαι να πέφτω έξω. Πάντως όπως και να ‘χει το πράγμα, μια κάποια βελτίωση θα γίνει σίγουρα.
Ποια είναι τώρα η κατάσταση στο εξωτερικό: Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Αυστραλία κι άλλες χώρες εκτός Ευρώπης εφαρμόζουν αντικαπνιστικά μέτρα εδώ και χρόνια. Οι Ευρωπαϊκές χώρες με πρωτοπόρο την Ιρλανδία το 2004 άρχισαν η μία μετά την άλλη να εφαρμόζουν απαγόρευση καπνίσματος στους δημόσιους χώρους καθώς και άλλα μέτρα κατά του καπνίσματος: Ιταλία, Ισπανία, Αγγλία, Γερμανία, Σουηδία, Νορβηγία, Φιλανδία, Δανία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Πορτογαλία, Ελβετία, Ολλανδία, Τουρκία κλπ. Η Ιρλανδία έχει μάλλον την αυστηρότερη νομοθεσία στην Ευρώπη. Το κάπνισμα απαγορεύεται σε όλους τους δημόσιους χώρους. Σε επιχείρηση που παραβιάζει το νόμο, μπορεί να δοθεί πρόστιμο έως και 3000 ευρώ για κάθε άτομο που βρέθηκε να καπνίζει. Από το 2008 η Ιρλανδική κυβέρνηση προχώρησε και σε ολοκληρωτική απαγόρευση της διαφήμισης, καθώς και στην υποχρέωση των καταστημάτων που πωλούν τσιγάρα να τα κρύβουν κι όχι να τα έχουν σε κοινή θέα. Και οι μετρήσεις δείχνουν πως ο αριθμός των καπνιστών τους, αλλά και οι σχετιζόμενες με το κάπνισμα ασθένειες μειώνονται συνεχώς.
Η αλήθεια είναι πως κι οι άλλες χώρες κάνουν αγώνα με το θέμα του καπνίσματος. Δεν είναι και τόσο απλά τα πράγματα. Aλλοι λαοί είναι πιο υπάκουοι και πειθαρχημένοι, άλλοι λιγότερο. Οι Έλληνες προφανώς υπάγονται στη δεύτερη κατηγορία. Αλλά ποιος μας έκανε απείθαρχους; Το ίδιο μας το κράτος μάλλον, με τη συχνά ασυνεπή και άδικη συμπεριφορά του. Με το να ψηφίζει νόμους και να μη τους εφαρμόζει (αλλά ούτε και να τους αποσύρει).
Με την εκτεταμένη διάδοση της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς και των αδιαφανών διαδικασιών. Με τη γενικότερη ασέβεια προς τον πολίτη. Και βέβαια με το να μη χρησιμοποιεί την παιδεία για να χτίσει μια υγιέστερη επόμενη γενιά με αρχές, αξίες και ιδανικά.
Παρόλα αυτά πιστεύω πως με τους σωστούς χειρισμούς απ’ την πλευρά της Πολιτείας και με τη βοήθεια των εξειδικευμένων μη κυβερνητικών οργανώσεων, τα νέα μέτρα κατά του καπνίσματος θα γίνουν αποδεκτά και σεβαστά απ’ τους Έλληνες πολίτες, με αποτέλεσμα να αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής όλων μας και να σωθούν χιλιάδες ζωές! Οπότε αξίζει τον κόπο!