Όταν θες να υπερασπιστείς το κάπνισμα με… αριστερό τρόπο
Κανονικά, και εκκινώντας από την παραδοχή ότι το τσιγάρο και σκοτώνει και επιβαρύνει τα εθνικά συστήματα υγείας, οι θιασώτες του “ορθού Λόγου” θα έπρεπε, δεκαετίες τώρα, να έχουν επιβάλει την καθολική απαγόρευση παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων καπνού, όπως ακριβώς συμβαίνει με την κάνναβη και τα παράγωγά της.
…
Ακολουθώντας τους όρους της βιοπολιτικής, η περιβόητη ορθότητα μετατρέπεται σε κρυπτοφασιστικό όπλο, ρόλος του οποίου είναι πια η διαμόρφωση μιας νέας ανθρωπολογικής ταυτότητας. Εκείνης που διαρκώς θα επαναδιαμορφώνεται, πάντα εν σχέσει με τους νόμους της αγοράς.
Το ψεύδος, η συστημική υποκρισία περισσεύουν: επιβάλλεται, έτσι, η απαγόρευση του καπνίζειν όχι πια μόνο στους χώρους όπου κανείς, εκών άκων, παρευρίσκεται (δημόσιες υπηρεσίες, επαγγελματικοί χώροι κ.ο.κ.), αλλά και στους δημόσιους εκείνους χώρους όπου μοναχά αυτοβούλως οιοσδήποτε πηγαίνει. Διότι ποιος υποχρεώνει ποιον να παρευρίσκεται σε μπαρ ή ζυθεστιατόριο όπου συχνάζουν θλιβεροί καπνίζοντες -των ηδονών του βίου δόλοι γενόμενοι; Και γιατί αντί της απαγόρευσης, οι ηθικιστές του αντικαπνιστικού να μην φτιάξουν δικά τους μαγαζιά; Και ο νόμος τους το επιτρέπει και στην ανάπτυξη θα συνεισφέρουν με νέες επενδύσεις. Προς τι η σπουδή για την ποινικοποίηση της χρήσης του υπερκερδοφόρου νόμιμου; Ελευθερία εξάλλου σημαίνει δικαίωμα σε όσο γίνεται περισσότερες δυνατότητες επιλογής.
Περισσότερα:
Ο αντικαπνιστικός ως βιοπολιτική της «αριστείας»
Κουλτουρομαλακίες της ίδιας δήθεν «αριστεράς» που ανέδειξε τους Πολάκηδες. Αν όντως απαγόρευαν και την κυκλοφορία των τσιγάρων, τα ίδια αριστερής απόχρωσης τζάνκια και φασιστόμουτρα που επιβάλλουν την κάπνα τους στους άλλους από τα νοσοκομεία μέχρι τα εστιατόρια θα μιλούσαν για «φασισμό» της δεξιάς και θα έβγαιναν στους δρόμους με μολότοφ να κάψουν πέντ’ έξι, έτσι, για το άδικο της υπόθεσης.
Στην καπνιστική μαλακία βέβαια, δεκαετίες τώρα στην Ελλάδα, αριστερά και δεξιά σκίζουν. Ο καθένας με τον τρόπο του. Στην ουσία, είναι αυτό που τους ενώνει, η κοινή ασυδοσία του Έλληνα και η έλλειψη σεβασμού στον συνάνθρωπο ανεξαρτήτως απόχρωσης.