Το κάπνισμα απαγορεύεται… πλην όμως επιτρέπεται

Ο λόγος για τις ισχύουσες διατάξεις που αφορούν το «μη καπνίζειν στη
χώρα μας», οι οποίες, έστω και με τις ελλείψεις τους, αν εφαρμόζονταν,
θα αρκούσαν για να μετατραπεί η Ελλάδα σε αντικαπνιστικό παράδεισο ή
σε… αποστειρωμένη κόλαση όπως θα τη χαρακτήριζαν εκατοντάδες χιλιάδες
ελλήνων καπνιστών.

Θα αρκούσε η εφαρμογή της υπουργικής απόφασης «περί απαγορεύσεως του καπνίσματος σε κοινούς κλειστούς χώρους» του 1980, για να μεταμορφωνόμασταν, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, σε μια μικρή… Αμερική.

-Eίναι λίγο – πολύ γνωστό σε όλους ότι ισχύουν απαγορεύεις για το τσιγάρο στους κοινόχρηστους κλειστούς χώρους.

-Aγνωστο παραμένει ίσως στους περισσότερους ότι απαγορεύεται το κάπνισμα στα φαρμακεία τόσο από τον ιδιοκτήτη όσο και από τους πελάτες, ή ότι δεν επιτρέπεται η πώληση τσιγάρων και ειδών καπνού, από τα κυλικεία των νοσοκομείων, δημόσιων και ιδιωτικών, μια διάταξη επίσης ανενεργή.

-Το κάπνισμα απαγορεύεται επίσης σε όλους τους βρεφονηπιακούς και σταθμούς, όπως και σε όλους τους χώρους ασφαλιστικών οργανισμών και ταμείων.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν «ξεχασμένες» ρυθμίσεις παλαιότερης υπουργικής απόφασης του 1993, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλους τους χώρους όπου παρέχονται υπηρεσίες υγείας. Πρόκειται γι’ αυτήν που πρόσφατα «υπενθύμισε» το υπουργείο Υγείας με εγκύκλιο που απέστειλε σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας, και που εφάρμοσε κατά γράμμα ο «Ευαγγελισμός», προκαλώντας το γνωστό θόρυβο.

Οπως μας είπε η υφυπουργός Υγείας Χριστίνα Σπυράκη, «ο στόχος της συγκεκριμένης εγκυκλίου και η επανενεργοποίησή της εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών να καλυτερεύσει η γενική εικόνα των νοσοκομείων. Ολοι γνωρίζουμε καλά ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Κι είναι λογικό να μη γίνεται σε χώρους, όπου κατ’ εξοχήν φροντίζουμε την υγεία μας».

Ωστόσο, το προσωπικό των νοσηλευτικών ιδρυμάτων μάλλον δύσκολα θα προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες αν λάβει κανείς υπόψη του τα στοιχεία έρευνας του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας του Εργαστηρίου Υγεινής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέσα από τα οποία καταδεικνύεται ότι καπνίζει το 45% και το 42% του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού αντιστοίχως, όπως επίσης και το 47% του διοικητικού.

ΜΕΤΡΟ

Κι αν οι διατάξεις για την απαγόρευση του τσιγάρου υπάρχουν αλλά δεν εφαρμόζονται, σε αρκετές περιπτώσεις κάποιοι φρόντισαν να κόψουν από την αρχή τη συνήθεια του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους.

Από τις πλέον πρόσφατες «νίκες» της αντικαπνιστικής πτέρυγας στην Ελλάδα, είναι η εξαρχής απαγόρευση του τσιγάρου στο μετρό. Οπως θα μας πει ο υπεύθυνος επικοινωνίας της «Αττικό Μετρό», Ευθ. Mπάκας: Η απαγόρευση του τσιγάρου στους σταθμούς επιβίβασης έγινε φυσικά για λόγους ασφαλείας και καθαριότητας, αλλά αποτελεί μαζί και μια κοινωνική αποστολή. Μάλιστα, οι ίδιοι οι πελάτες μας, καπνιστές και μη, απολαμβάνουν το μέτρο».

ΗΛΠΑΠ

Σε τρεις σταθμούς (Ομονοίας, Βικτωρίας, Μοναστηρακίου) απαγορεύτηκε από τις 15 Μαΐου το κάπνισμα. Ο επί των δημοσίων σχέσεων του ΗΛΠΑΠ Σπύρος Καμπέσης μάς λέει ότι το αργότερο μέχρι το 2003, οπότε θα έχει ολοκληρωθεί το «λίφτινγκ» των 23 σταθμών, το μέτρο θα επεκταθεί σε όλους: «Μέχρι τώρα, δεν ήμασταν υποχρεωμένοι να τηρούμε τη διάταξη, μια που οι περισσότεροι σταθμοί ήταν ανοιχτοί. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι ο κόσμος σιγά σιγά αρχίζει και καταλαβαίνει τη λογική αυτής της απόφασης, και οι τρεις πρώτοι σταθμοί ήταν μία καλή αρχή».

ΟΣΕ

Απαγορεύεται αυστηρά το κάπνισμα επίσης και στους σταθμούς επιβίβασης του ΟΣΕ, ενώ σύμφωνα με τη διεύθυνση εμπορικής εκμετάλλευσης οι θέσεις καπνιστών και μη καπνιστών στα τρένα ταχείας κυκλοφορίας αντιστοιχούν σε 25% και 75%. Για τα κοινά τρένα η αντιστοιχία είναι 60% για τους μη καπνιστές και 40% περίπου για τους καπνιστές.

Στα κοινά τρένα μπορεί οι φανατικοί να καπνίσουν στα οχήματα πλευρικού διαδρόμου, ενώ στα προαστιακά τρένα οι καπνιστές καταλαμβάνουν μόνο το 10% των θέσεων. Οπως μας ενημέρωσε ο εμπορικός διευθυντής Ευ. Κωστέας, «υπήρξε η σκέψη να καταργηθούν τα βαγόνια των καπνιστών και μη καπνιστών, ωστόσο, τελικώς επικράτησε η άποψη να κρατήσουμε τις ισορροπίες. Σκοπεύουμε όμως να πραγματοποιήσουμε μια έρευνα ώστε να έχουμε σαφέστερη εικόνα των προβλημάτων και να δώσουμε τις κατάλληλες λύσεις. Bέβαια θα τηρηθούν κατά γράμμα, οι ισχύουσες διατάξεις».

Αερoδρόμια

Το 1989 καταργήθηκε οριστικώς στις πτήσεις εσωτερικού της Ο.A. το κάπνισμα. Γενικότερα τώρα η τακτική που εφαρμόζει η κάθε αεροπορική εταιρεία εξαρτάται όχι μόνο από την ίδια, αλλά κύρια κι από την πολιτική που εφαρμόζει η χώρα προορισμού. Τον Ιούνιο απαγορεύτηκε το κάπνισμα στις πτήσεις από και προς την Αμερική και το Ισραήλ. Σύμφωνα τώρα με το γραφείο Προστασίας Καταναλωτή, της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας ισχύει η ίδια υπουργική απόφαση του 1980 που επιτρέπει εν μέρει και σε ειδικούς χώρους το κάπνισμα. Yποτίθεται ότι μόνο στο 1/3 του αεροδρομίου επιτρέπεται η χρήση καπνού, όσο για το νέο αεροδρόμιο των Σπάτων, θα απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλους τους χώρους του.

Tαξί

Τέλος, επιτρέπεται και… απαγορεύεται το κάπνισμα στα ταξί. Εφόσον ο πελάτης δεν έχει αντίρρηση, ο οδηγός μπορεί να καπνίσει ή και το αντίστροφο. «Τα δύο προεδρικά διατάγματα 247 και 244 του ’87 απαγορεύουν εκατέρωθεν το κάπνισμα. Ωστόσο, εάν υπάρχει συναίνεση, αυτό επιτρέπεται βάσει του νόμου», μας λέει ο Λ. Τερζάκης, αντιπρόεδρος του ΣΑΤΑ.

Κυριακή 23 Ιουλίου 2000 – E on-line